Wszyscy mamy jakieś tajemnice. Liczą się tylko te, które ranią naszych bliskich...

Powieść o niespełnionej miłości do dziecka, o bezgranicznym poświęceniu.

Nova Kumalisi i Mal Wacken znają się i przyjaźnią od najmłodszych lat. Mimo to, z różnych powodów nie są parą. Mal w końcu żeni się z neurotyczną Stephanie, która niestety jest bezpłodna. Po kilku latach małżeństwa ona i Mal postanawiają zostać rodzicami. Wspólnie proszą Novę, by urodziła dla nich dziecko. Mimo dręczących ja wątpliwości dziewczyna zgadza się i zachodzi w ciążę. Zazdrosna o zażyłe relacje Mala z Nową Stephanie po jakimś czasie zmusza męża do zerwania umowy. Drogi Mala i Novy rozchodzą się. Nova samotnie wychowuje chłopca imieniem Leo. Mija osiem lat... Mal ciągle nie potrafi pogodzić się ze swoim czynem. Jego bezdzietne małżeństwo przechodzi poważny kryzys. Po operacji tętniaka mózgu Leo nie wybudza się, pozostając w stanie śpiączki w szpitalu. Pomimo bólu i złości Nova, która w międzyczasie wyszła za mąż, pragnie, by Mal poznał swego syna, zanim będzie za późno. Czy tragedia przypomni obojgu, ile kiedyś dla siebie znaczyli?

Czy miłość, której pragniesz, jest zawsze tą, której potrzebujesz... i na którą zasługujesz?

Libby wiedzie spokojne życie żony zamożnego prawnika. Wygodny dom, słoneczne poranki przy kawie, widoki na szczęśliwą przyszłość z ukochanym... Na tym idealnym obrazie stopniowo pojawia się coraz więcej rys. Libby zaczyna się zastanawiać, czy mąż rzeczywiście darzy ją tak mocnym uczuciem, jak deklaruje? Czy... w ogóle coś do niej? Wcale nie jest tego pewna, bo zaczyna dostrzegać konkurentkę w... nieżyjącej pierwszej żonie Jacka.

Kiedy los niespodziewanie wystawia ich związek na próbę, Libby korzysta z okazji, aby dowiedzieć się wszystkiego o mężczyźnie, którego tak pospiesznie poślubiła, i o jego idealnej kobiecie - Eve.

Natychmiast natyka się na niepokojące fakty, a im dalej brnie w historię jej życia, tym więcej odkrywa wstrząsających rodzinnych tajemnic.

Najpierw była miłość. Skończyło się na morderstwie.

Anglia, Marcus Halnsley, rozwiedziony trzydziestoparoletni nauczyciel, upatruje sobie atrakcyjną piętnastoletnią uczennicę i - pod pozorem pomocy w nauce - bez trudu ją uwodzi. Serena uzależnia się od dwukrotnie starszego kochanka, stając się powolnym narzędziem w jego rękach. Ich związek, obarczony piętnem zakazanego owocu, utrzymywany jest przez oboje w tajemnicy. Wkrótce mężczyzna zaczyna ujawniać swe prawdziwe oblicze brutala i gwałciciela, domagając się ślepego posłuszeństwa, eskalując przemoc. Jej kulminacja następuje, gdy Marcus wprowadza do relacji "tę trzecią", równie naiwną co Serena nastolatkę, Poppy. Między terroryzowanymi, nieustannie gwałconymi dziewczynami powstaje rodzaj chorej więzi. Nienawidząc się, jednocześnie okazują sobie wsparcie i lojalność w momentach ekstremalnych. W końcu musi dojść do tragedii: Marcus ginie od ciosu zadanego nożem. Choć Serena i Poppy zgodnie twierdzą, iż padł ofiarą wypadku, nikt nie daje wiary ich wyjaśnieniom. Dowody morderstwa są niepodważalne. Nagłośniony przez media proces kończy się uniewinnieniem Sereny i skazaniem Poppy na wieloletnie więzienie.
Prawie dwadzieścia lat później losy obu kobiet znów się splatają. Serena jest obecnie szczęśliwą żoną i matką dwójki dzieci. Poppy właśnie wyszła z zakładu karnego i, opuszczona przez wszystkich, mozolnie próbuje odbudować swoje życie. Wierząc, że Marcus zginął z ręki Sereny, postanawia ją odnaleźć i zmusić do wyznania winy. Ale Serena nie chce odgrzebywać przeszłości i ponownie przeżywać koszmaru, chce żyć teraźniejszością. Jest przekonana, że prawda, nawet najbardziej niewinna, zniszczy jej rodzinę...

Kamryn i Adele były sobie bardzo bliskie. Ich przyjaźń, rozpoczęta jeszcze na pierwszym roku studiów, wydawała się nierozerwalna. Do czasu. Gdy Kamryn dowiaduje się, że Adele przespała się z jej narzeczonym, a owocem tej zdrady jest dziecko, postanawia na zawsze wykreślić oboje ze swojego życia. Dwa lata po burzliwym rozstaniu Kamryn otrzymuje list, w którym była przyjaciółka prosi ją o wizytę w szpitalu. Umierająca Adele błaga Kamryn, by adoptowała jej córeczkę. Każde spojrzenie na malutką Tegan przypomina dziewczynie o utraconym szczęściu. Czy będzie zdolna do takiego poświęcenia i weźmie odpowiedzialność za cudze dziecko? I czy tak naprawdę ma jakiś wybór?